ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ – ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ – ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ...

Του Ιωάννη Ασλανίδη *

- Όπως γνωρίζουμε το σημερινό Υ­πουργείο Παιδείας, δεν ξέρω με ποιο σκεπτικό, έφτασε στο σημείο να κα­ταργήσει την «αριστεία» από τους Μα­θητές. Δηλαδή διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι, στην ζωή δεν χρειάζεται κό­πος, μελέτη, προσπάθεια, για να γίνει κανείς άριστος, σήμερα δηλαδή δεν χρειάζονται οι άριστοι. Κατά την γνώ­μη μου και σε κάθε σκεπτόμενο Έλ­ληνα, είναι ανεξήγητο, είναι θλιβε­ρό, πώς φθάσαμε σ’ αυτό το σημεί­ο να καταργούμε την αριστεία τιμής, ανδρείας και ηρωισμού, από την διδα­σκαλία των νέων μας. 
- Αύριο πώς! θα πείσεις το νέο σε μια Δημοκρατική χώρα, να διακινδυ­νεύσει την ζωή του, για να υπερασπι­σθεί την Πατρίδα του και τα αγαθά χω­ρίς τα οποία η επιβίωση δεν έχει κανέ­να νόημα. 
- Η Αριστεία είναι απαραίτητη και σχεδόν πάντοτε στοιχείο επιτυχίας σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής των Αν­θρώπων. Οι παλαιότεροι (παππούς- γιαγιά) έλεγαν: παιδί μου εσύ δεν κά­νεις για γράμματα, μάθε όσα σου χρει­άζονται και γίνε ένας καλός τεχνίτης, επαγγελματίας, παραγωγός κ.λπ. Ό­που! και εκεί μπορείς να διακριθείς. Αυτό είναι πολύ σωστό. Διότι! πιστεύω απόλυτα ότι οι κοινωνίες πρέπει να έ­χουν μια ισορροπία μεταξύ των επαγ­γελμάτων. 
- Επίσης παρατηρούμε στην σημερινή εκπαιδευτική ύλη των Σχο­λείων μας, να αντικαθίστανται συνε­χώς, διάφορα εθνικά θέματα, τα οποί­α πιστεύουμε, ο βάσει αυτών γαλου­χημένος Ελληνισμός ανά τους αιώνες, μπόρεσε να επιβιώσει ως Έλληνας και να φθάσει μέχρι σήμερα. Παρά τα μύ­ρια προβλήματα που έχει υποστεί. 
Πατριωτισμός. Επιλεκτικά έχουν αφαιρεθεί από την παιδεία των νέ­ων μας κάθε κείμενο, που έχει σχέ­ση με τον πατριωτισμό, δηλ. την αγά­πη προς την Πατρίδα και τις υποχρεώ­σεις μας έναντι αυτής και τους αγώνες των προγόνων μας, τις θυσίες αυτών, για την σωτηρίαν της. Έτσι φθάσαμε σήμερα στο σημείο αλλοίμονο μας μη πούμε λέξη, που έχει σχέση με την ΠΑΤΡΊΔΑ, την ΘΡΗΣΚΕΊΑ, το ΕΘΝΟΣ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στείλαμε στο Ευρωπαϊκό μας προφίλ, μία Ελλάδα με αιμοσταγείς Εθνικιστές και Χουντι­κούς. Με αυτόν τον νοητικό ψεκασμό εδώ και χρόνια, καταφέραμε να που­λιέται η Ελλάδα και εμείς να είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας. 
- Είναι αλήθεια ότι, σήμερα δυστυ­χώς ο Πατριωτισμός δεν συνταιριάζει με πολλούς, διότι είναι ενωτικός και υψηλής ενατενίσεως ιδεολογία. Είναι ανιδιοτελής και κινείται πέραν από τα όρια κάθε ωφελιμιστικής φιλοσοφίας. Κινείται πέραν παντός συνδικαλισμού, κομματισμού και πολιτικής θεωρίας. Ο Πατριωτισμός είναι μια διαχρονικώς ά­φθαρτη υποχρέωση του πολίτη μιας χώρας, να αγαπά και να θυσιάζεται για την Πατρίδα του. Οι νέοι μας κόντρα στην λεγόμενη φθοροποιό πρόοδο, πρέπει να κρατούν υψηλά τον πυρσό του πατριωτισμού και της αυτοθυσίας. Αυτό επιτυγχάνεται στους νέους μας, μόνο μέσω της οικογένειας και της παιδείας. Σ’ αυτούς είναι πλέον η ελ­πίδα για το μέλλον της Πατρίδος, μην το κάψουμε άλλο. 
- Είδαμε στο παρελθόν αλλοδα­ποί και όχι μόνο να καίνε την Ελληνι­κή σημαία που είναι το Σύμβολο της ύπαρξης του Ελληνικού Έθνους. Σπα­νίως στις Εθνικές Γιορτές βλέπουμε στα μπαλκόνια των Ελλήνων ν’ αναρ­τάται η Ελληνική σημαία. Υπάρχει ά­ραγε σε Αναγνωστικό των τάξεων κά­τι που ν’ αναφέρεται στην σημαία μας; Φοβούμαι πως δεν υπάρχει. Ενώ στα δικά μας αναγνωστικά κάποτε υπήρχε το ποίημα «Η ΣΗΜΑΙΑ» του Ιωάννη Πο­λέμη που μας δίδασκε: 
- Πάντα κι όπου σ’ αντικρίζω 
με λαχτάρα σταματώ 
- Και περήφανα δακρύζω, 
ταπεινά σε χαιρετώ. 
…………………………………… 
- Τα αρχαία Ελληνικά είναι κόκκινο πανί για το Ελληνικό Υπουργείο Παι­δείας, όχι μόνο τώρα για να είμαστε δίκαιοι, αλλά από τότε που παρουσι­άστηκαν στη χώρα μας οι αυτοονομα­ζόμενοι Προοδευτικοί. Εμείς απεμπο­λούμε την μοναδική στον κόσμο εθνι­κή μας κληρονομιά. Όταν! ανά τον κό­σμο παρατηρούμε: 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΡΝΑΡ ΣΩ (1856- 1950), ο μεγάλος αυτός Ιρλανδός θε­ατρικός συγγραφέας είπε: «Αν στη βι­βλιοθήκη του σπιτιού σας, δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγ­γραφέων, τότε μένετε σ’ ένα σπίτι δί­χως φως». 
ΘΩΜΑΣ ΤΖΈΦΕΡΣΟΝ (1743-1855) τρίτος Πρόεδρος της Αμερικής, είπε: «Στους προγόνους των Ελλήνων οφεί­λουμε, όλοι εμείς τα φώτα που μας ο­δήγησαν να βγούμε από το γοτθικό Σκοτάδι». 
Στην κεντρική γέφυρα επί του πο­ταμού ΜΑΙΝ στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας και στο πλαϊνό της αψίδας γράφει: «Πλέον επί οίνοπα πάντου αλ­λοθρόους ανθρώπους». (Από την Ο­δύσσεια του Ομήρου Α! 183). Ερμη­νεία: Ταξιδεύοντες σε ξένες θάλασ­σες με ανθρώπους που μιλούν άλλες γλώσσες. 
Στην είσοδο της Γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και στην προμετωπίδα αυτού γράφει; «ΛΑΜΠΑΔΙΑ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΙΑΔΩΣΟΥΣΙΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ». 
Λέει ο Φ. ΝΊΤΣΕ: «Δεν υπάρχει λα­ός εις τον Κόσμο ο οποίος προσέφερε τόσα πολλά στην ανθρωπότητα, όσο ο Ελληνισμός, και! να έχει καταπολε­μηθεί τόσο πολύ από τόσους λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτε στην ανθρωπότητα»… 
- Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες περι­πτώσεις, ανά τον κόσμο, που τιμούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, εκτός α­πό την γενέτειρα αυτών, την σημερι­νή Ελλάδα. 
- Το τρίτο σημείο που βάλλεται ε­πίμονα, μετά τον Πατριωτισμό και την αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι η θρη­σκεία των Ελλήνων, η Ορθοδοξία. 
- Με νέα εγκύκλιο το Υπουργείο Παιδείας σχεδόν επιδιώκεται η κατάρ­γηση του μαθήματος των Θρησκευτι­κών από τα Σχολεία. Μετά τις ταυτό­τητες, τα διαβατήρια, τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, έρχεται και νέο πλήγμα εξ ιδίων, στο βάθρο της μέχρι σήμερα επιβιώσεώς μας, στον Ελληνο-χριστιανισμό. 
- Δεν είναι βέβαια, κατά την γνώμη μου, η ανεξιθρησκία του Υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση των Θρη­σκευτικών, είναι το ανομολόγητο μέ­νος κατά της Εκκλησίας της αριστερής διανόησης. Μένος το οποίο δεν τολ­μούν να εκφράσουν δημοσίως, διότι γνωρίζουν πόσο μεγάλο πολιτικό κό­στος θα έχει. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν να κατανοήσουν την προσφο­ρά του Χριστιανισμού της Ορθοδοξίας στην ανθρωπότητα, αλλά και στην ε­πιβίωση του Ελληνισμού ανά τους Αι­ώνες, ιδίως στα 400 χρόνια σκλαβιάς. Ενθυμούμαι ένα χαρακτηριστικό α­πόσπασμα ομιλίας στην Βουλή, ολί­γον προ του θανάτου του παρεξηγη­μένου αριστερού φιλοσόφου ΕΥΆΓ­ΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΝΟΎΤΣΟΥ: «… Ο Ελληνι­σμός και η Ορθοδοξία είναι μαζί ζυμω­μένα…». 
- Τέλος! κλείνοντας το κείμενο αυ­τό, ήθελα να επισημάνω ότι· ο Σκεπτό­μενος Έλληνας συνειδητοποιεί πλέ­ον ότι, στους δρόμους δεν κατεβαίνει το προλεταριάτο, αλλά μια θυσιασμέ­νη γενιά, από τους σημερινούς εφή­βους. Μια γενιά στην οποία η Ελληνι­κή κοινωνία, προσέφερε μεν αφειδώς υλικά αγαθά, αλλά στέρησε και απα­ξίωσε στην θεωρία και στην πράξη, τα στοιχειώδη ηθικά, πατριωτισμού, πί­στεως και γενικά ηθικών αρχών και α­ξιών, διανοητικά μέσα και δυνατότη­τες, ώστε! ο θυμός να μην εκδηλώνε­ται με τυφλή καταστροφική μανία, αλ­λά με αγώνες, με το καλό παράδειγμα και με γόνιμες κριτικές για το καλύτε­ρο. Οι εικόνες που βλέπουμε πολλές φορές στην Αθήνα και όχι μόνον, εί­ναι ο αδιάψευστος μάρτυρας του απο­προσανατολισμού της μερίδας αυτής της νεολαίας μας, από την έκταση σή­ψης της Ελληνικής κοινωνίας. 
Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: «Αυτοί που μελέτησαν προσεχτικά, τον τρόπο δι­ακυβερνήσεως των Ανθρώπων, πρέ­πει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την αγωγή και εκπαίδευση των νέων». 

*Ο κ.Ιωάννης Μ. Ασλανίδης, είναι Αντ/γος ε.α., Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε. από την Δράμα διαμένων στην Αθήνα